Zaterdag, 15 maart 2014.

We hebben de wekker een uur later gezet, kwart over 7. Gelukkig kunnen we
handdoeken nog op dezelfde plek neer leggen. Daphne, Ronald en Julian eten
om half 10. Wij liggen dan al in het zwembad. De zon schijnt weer en het is
32 graden. Er staat een klein windje wat wel lekker is. Daphne en Ronald komen
na het ontbijt vertellen dat ze met het busje naar Hardy’s gaan. We vragen of
ze naar slippers voor Peter willen kijken. Geen probleem. Julian heeft echt
goed ontbeten vertellen ze. Ze gaan nog even naar de kamer om de buggy te
halen. Even later zien we daphne weer aan het zwembad verschijnen. Ze waren
in de Lobby om te vragen hoe laat het Hardy s busje ging. Op dat moment geeft
Julian in de hal over, tot twee keer toe. Het arme ventje. Ze hebben hem gauw
onder de douche gezet in de kamer en toen ging het wel weer. Ze gaan op het
balkon zitten en Julian gaat lekker zijn gangetje. Helaas moet hij wederom
over geven. Vlak daarna valt hij in de buggy op het balkon in slaap.

Peter gaat 2 mandjes nasi bestellen bij het tentje aan het strand. Daphne
en Ronald zien de nasi en het lijkt hun ook lekker. Dus Ronald gaat het ook
bestellen. Het smaakt weer heerlijk met een koude dieet cola er bij.
Na de lunch gaan we even naar de kamer want er is grand prix om 14.00 op de buis.
Terwijl Peter de grand prix kijkt gaan Daphne en ik met het busje naar Hardy’s.
Het is 10 minuten wachten tot het busje komt. We zijn de enige die in het busje
stappen. Bij Hardy’s moest je je tas open laten zien aan de security en daarna
kon je door lopen. We gaan eerst met de roltrap naar boven richting kleding voor
Julian. Spot goedkoop. We zoeken 3 setjes uit voor hem en leuke mickey mouse slippers.
Voor Peter kopen we ook slippers.(geen mickey mouse ;-)) Zelf koop ik nog een stoffen
tas want mijn oude stoffen tas is versleten. Bij de kassa aangekomen zorgen we voor
een lange rij want we missen een prijskaartje aan de kleding. Iedereen mopperen achter
ons. Ach ja, zeg ik, dat is normaal hier in Bali, alles op zijn tijd. Na het afrekenen
lopen we naar beneden. Nu gaan we naar de foodafdeling. Daphne kijkt haar ogen uit wat
ze allemaal hier hebben. Met een vol mandje gaan we naar de kassa. Het wachten valt dit
keer mee. Op het moment dat we naar de uitgang lopen zie ik het Hardy’s busje voor de
deur staan. Gelijk er op af lopen. Daphne kan zich nog achterin proppen en ik ga naast
de chauffeur van het busje zitten. Tien minuten later zijn we bij het hotel. We zijn
helemaal bezweet en lopen eerst naar de kamer van Daphne en Ronald. Julian loopt vrolijk
rond maar heeft behoorlijke kringen onder zijn ogen. Hij is blij met de kleertjes en micky
mouse slippers.
Ik loop ook naar onze kamer en Peter heeft net gedoucht. De slippers voelen klein aan maar
misschien dat ze nog uitlopen.
Ik ga ook even douchen want straks gaan Peter en ik met Ronald bij Kesuma een hapje eten.
Om half 7 lopen we naar Kesuma. Het is behoorlijk druk maar we kunnen nog een vrije tafel
vinden op het strand. Ik neem de gegrilde fishfillet en Peter en Ronald de sate. Het smaakt
allemaal prima en het is gezellig. Daphne was met Julian op de kamer gebleven omdat hij nog
niet lekker was. We zijn om half 9 terug gelopen naar het hotel.

Vrijdag, 14 maart 2014.

Gisteravond kregen we een brief onder de deur geschoven. Er stond in:
Vandaag 14 maart vanaf 07.00 uur tot 12.00 uur is er een private party
gereserveerd op het strand. Er staan 5 grote tenten die zijn opgebouwd
in de loop van de avond. Toyota heeft een teambuildingsparty voor de
lokale medewerkers. De ramen stonden te trillen van de herrie.
We gaan maar ontbijten, vanmorgen met z’n tweetjes zodat de jeugd een
beetje kan uitslapen. Ik werd wakker met behoorlijke keelpijn en heb
daardoor slecht geslapen. Straks een paar kopjes thee en het zal wel
beter worden. Het ontbijt was weer prima verzorgt.
We gaan nog even naar de kamer terug om de kranten te lezen en de
wekker even voor de zekerheid op kwart voor 10 te zetten. De handdoeken
liggen er al maar we kunnen ze niet te lang laten liggen.
Daphne, Ronald en Julian zijn aan het ontbijten als we bij het zwembad
aan komen. We plonsen redelijk snel in het water. Daphne, Ronald en Julian
gaan na het ontbijt even in de straat naar de winkeltjes kijken. Ze hebben
nog een paar boodschappen nodig en Daphne wil een roze petje, en een zonnebril
voor Ronald en Julian. Als ze terug komen hebben ze ook een roze petje voor
mij gekocht, 🙂 en voor Daphne ook nog een sarong. Heel leuk allemaal.
Ze gaan zich omkleden en komen ook in het zwembad.
We bestellen koffie met taart, Daphne en Julian samen een milkshake. De taart
is heerlijk! Chocoladetaart in laagjes met een aardbei bovenop.
Nadat Julian door het zwembad heeft “gezwommen” gaat hij om kwart voor 2 richting
zijn bed. Wij blijven nog even in het zwembad. Er komt een kleine onweersbui, maar
de druppels vallen mee. Om half 5 gaan we naar de kamer om ons om te kleden.
Daphne, Ronald halen bij Cemara wat te eten. Ze hebben een soort take a way
containers, dus makkelijk om mee te nemen. Wij gaan naar Bobby s of Kesuma, hangt
ook van het weer af waar we heen gaan.
Er ligt weer een brief in de kamer. Er zal drie dagen vanaf morgen gewerkt worden aan
het airco systeem. De temperatuur zal dus hoger worden in de kamers. Peter zal vast
en zeker een bezoekje aan de dutymanager brengen als het niet uit te houden is op de kamer
s avonds.
We zijn samen bij restaurant Bobby s gaan eten, waar het redelijk druk is. Ik nam nasi goreng
en Peter de sate. Helaas viel het dit keer bij allebei wat tegen. Volgende keer beter.
Gauw afrekenen en terug naar onze kamer. Peter neemt nog een koffie en ik een yogurtje.
Nog even lezen en dan gaan de lichten voor ons uit.

Donderdag, 13 maart 2014.

Weer vroeg aan het ontbijt met z’n allen. Na een paar kopjes thee en koffie
voelen we ons een beetje wakker worden. De bekende eitjes komen weer op de
borden. Gevolgd door fruit, bakmi of yogurt. Julian is niet zo een grote
eter tot nog toe. Hij vermaakt zich met de teletubbies of is een mooie tekening
op de tablet aan het maken.
Na het ontbijt nog even de kranten lezen op de kamer en dan naar het zwembad.
We gaan er gelijk in, Julian zit al in het zwembad en doet een cursus springen of bommetje
in het water maken. Met zijn bandjes om “zwemt” hij los in het zwembad. Als je hem vast pakt
trekt hij je handen weg. Hij wil het duidelijk alleen doen.
Daphne en Ronald trakteren ons op heerlijke cappucino. Voor 50.000 roepia heb je cappucino
met chocoladegebak. Had ik dat geweten……. Peter en ik hebben alleen cappucino genomen.

Daphne en ik nemen Julian even mee naar het strand. Hij kan zijn emmertje mee nemen
om er schelpjes in te doen. Daphne maakt zandtaartjes en ik zoek de schelpjes. Het
water is heerlijk! Je ziet hele kleine visjes zwemmen, zo helder is het water.
Na 4 hele schelpen te hebben gevonden lopen we terug. Na 15 minuten brand de zon
flink op je lichaam. De schelpjes worden door Ronald en Peter bewonderd.
Daphne, Ronald en Julian gaan de spullen inpakken om naar de kamer te gaan. Het is
bijna tijd voor Julian zijn middagdutje (en voor Ronald ;-)) Ze lopen nog even langs
het winkeltje voor kaarten te kopen en ook willen ze naar de kidsclub kijken en de
sportschool.
Peter en ik besluiten later ook even naar de kamer te gaan. Als we langs de kamer van Daphne en Ronald
lopen horen we Julian hard huilen. Wij lopen drie kamers verder naar nummer 701.

Met Daphne en Ronald hebben we om half 7 afgesproken om naar Cemara te gaan om daar
te gaan eten. We verheugen ons al op de cordon blue.
De cordonblue was heerijk alleen ging het bestellen fout. We bestelden 3 cordon blue’s,
Daphne is met Julian naar de kamer gegaan omdat Julian te moe was, en we kregen 1 cordon blue.
Ik ben alvast gaan eten en Peter en Ronald wat later. De rekening hadden ze ook fout gedaan
dus het liep niet allemaal vlekkeloos.
Om 21.00 uur liepen we weer naar het hotel terug. De paraplu’s konden dicht blijven. Op de heen weg
begon het net te regenen. Het was een warme benauwde dag maar in het zwembad is het heerlijk.
Slaap lekker.

Woensdag, 12 maart 2014.

Vroeg gaat weer de wekker voor ons. Om 7 uur zitten we weer met z’n allen
aan het ontbijt. Daarna omkleden en naar het zwembad toe. Vrij snel liggen
we weer in het water. Simbo komt weer even langs en verteld dat hij na
vandaag 10 dagen vrij is in verband met een ceremonie omdat zijn moeder
vorig jaar is overleden. De ceremonie duurt 10 dagen. Simbo en zijn broer
hebben een jaar moeten sparen om de ceremonie te kunnen betalen. Wij geven
hem een envelop met een bijdrage. We worden gelijk uitgenodigd om langs te
komen en hij zal nog laten weten wanneer. Hij vroeg of we een sarong hebben
en anders heeft hij er wel een voor ons. Eigenlijk zitten we er niet op te
wachten maar we kijken wel of we gaan.
’s Middags komt de bewolking opzetten en het wordt steeds donkerder. Ook begint
het te onweren. Daphne, Ronald en Julian zijn al op de kamer en wij blijven tot
half 5 bij het zwembad liggen.
De cocktailparty begint om half 6 en we hebben allemaal een uitnodiging gekregen.
We gaan er een uurtje heen en het is behoorlijk druk. Er staat een bandje te
spelen en Julian danst vrolijk rond. Daphne en ik nemen een cocktail, Ananassap met
rum en de mannen een biertje. Ook worden er hapjes uitgedeeld maar daar hebben we
geen trek in. Peter en Ronald geven de ict manager een snelle computercursus lijkt
het wel. Daphne en ik houden het voor gezien en gaan met Julian een blokje rond lopen.
Vlak voor half 7 halen we de mannen op en gaan naar het restaurant Kesuma. Het is een
eindje lopen en halverwege begint het te stortregenen. We komen er verzopen binnen
en gelukkig hebben ze het restaurant verbouwd zodat we overdekt kunnen eten. Peter
neemt een biertje en de rest een fruitsapje. Vrij snel bestellen we het eten. De
gegrilde fishfillet was zalig met een heerlijk vers knoflook sausje. Een cappucino
neem ik toe, Julian deelt samen met Daphne een ijsbolletje en de heren steken een
sigaar op.
Als het weer droog is wandelen we weer terug naar het hotel. Morgen voorspellen ze
regen maar dat kan ook weer in de avond vallen. Dat is altijd afwachten hier.
Als het weer slecht is zijn we van plan om met de taxi naar Kuta te gaan.
Voor nu is het zo nog even lezen en de ogen weer dicht doen.

Dinsdag, 11 maart 2014.

We kunnen wat langer uitslapen want we hoeven vandaag geen handdoeken
neer te leggen want we gaan met Putu een dag op stap. We zitten om kwart
voor 8 aan het ontbijt. Om 9 uur zal Putu in de lobby staan om ons op te
wachten. Het is vandaag zijn verjaardag, 40, en we hebben een paar
kleinigheidjes bij ons voor hem. We rijden eerst naar white sand beach.
Peter en ik zijn er al vaker geweest. Het is een klein wit strand met
blauw zeewater. Eerst bestellen we wat te drinken en geven we Putu zijn
kadootjes. Zijn eerste en enige kadootjes van vandaag. Zijn familie viert
het niet, alleen voor de kinderen. We geven hem een sleutelhangertje met
een klompje er aan en een blikje delfs blauw, gevuld met stroopwafels.
Hij maakt het gelijk open en eet er een op. Hij vindt ze heerlijk. Daphne,
Ronald en Julian lopen nog even naar de zee.

Daarna rijden we naar het apen bos, monkey forrest. Julian vind het geweldig
al die apen. Er zit een grote aap op een muur waar twee vrouwen naast zitten.
Ze vraagt of we naast de aap willen gaan zitten. Eerst gaat Daphne, daarna
Ronald en Julian gaat er ook naast zitten. Bij een fontein springen de apen
in het water en spelen met elkaar, heel leuk om te zien. We lopen naar de auto
terug en zien de apen op elektriciteits draden lopen richting de winkels.

Onze volgende en laatste stop is Carrefour. Een groot warenhuis waar van alles
te koop is. Ronald en Daphne kopen een strandsetje en een strandbal voor Julian.
Voor de rest is de chipsvoorraad van Carrefour nu leeg. De man bij de kassa zal
wel gedacht hebben. Ook hebben we veel yogurtbakjes ingeslagen en voor D R en J
broodjes en croissantjes want die eten op de kamer vanavond. We denken dat de
dag voor Julian lang genoeg is geweest, zodat hij lekker op tijd naar bed kan.
We verdelen nog even de boodschappen en wij leggen ze in onze kamer zodat we
gelijk door kunnen lopen naar Cemara. We zijn kapot, en eigenlijk te moe om te
eten. We bestellen een biertje en een dieet cola en vrij snel erna het eten.
We hebben heerijke cordonblue met frietjes gegeten. Gelijk afgerekend en we zijn
naar onze kamer gelopen. Tot onze verrassing zagen we een nieuw espresso apparaat
met cupjes staan. Peter heeft hem uitgeprobeerd en het smaakte lekker sterk.
Ik maak de blog af en Peter leest de kranten nog even door. Het is acht uur
geweest en het duurt niet lang voordat we gaan slapen. De wekker gaat weer
vroeg morgenochtend, kwart over 6.

Maandag, 10 maart 2014.

Vanmorgen gezellig ontbeten met z’n allen in de ontbijtzaal. Julian had Lala en
zijn gele bus bij zich. Hij drinkt lekker veel maar eten heeft hij nog geen trek
in. Dat komt vanzelf wel weer. Hij gedraagt zich heel goed vanmorgen en is gezellig
aan tafel. Hij kan niet wachten tot dat we naar het zwembad gaan. Eerst maar eens
gaan omkleden. Vandaag weer vollop zon te zien en we zitten wederom op dezelfde
plaatsen aan het zwembad. We plonsen vrij snel in het water, en we blijven er
lang in. Dat was niet zo slim want we zijn aardig verbrand. Ondanks het smeren.
Om kwart voor 1 gaan Daphne, Ronald en Julian naar hun kamer zodat Julian en papa
en mama, ;-), even kunnen uitrusten.
Wij bestellen een nasi goreng, van het tentje aan het strand, en we eten het lekker
op onze ligstoelen op. Heerlijk. Wat is het leven toch slecht hier, pff.
Ik moet ook zeggen, ik mis het telefoon gestalk op mijn werk helemaal niet. Wat een
rust hier.

Om half 8 gaan we richting Bobby s, Julian heeft vanmiddag 4 uur geslapen en is zeer
goed uitgeslapen. De tablet gaat mee waar de teletubbies op staan en waar hij naar
gaat zitten kijken als wij aan het praten zijn. De nasi met sate, en frietjes met sate
worden weer besteld. Een gezellige avond is het die we om kwart voor 9 afsluiten als we
terug naar het hotel lopen. De kikkers worden nog even bewonderd door Julian en dan gaan
we naar onze kamers. Nog even een filmpje kijken en op de e reader lezen voordat we gaan
slapen.

Zondag, 9 Maart 2014.

De wekker gaat weer lekker vroeg en om kwart voor 7 zitten Peter en ik aan het ontbijt, nadat eerst we eerst de handdoeken op de stoelen hebben neergelegd. Daphne, Ronald en Julian slapen uit
na de lange reis van gisteren. We bestellen gebakken eieren en nemen croissantjes en yogurt/fruit toe. Daarna gaan we naar de kamer om ons om te kleden en. Daphne, Ronald en Julian komen om kwart over 10, na hun ontbijt. Ze kijken hun ogen uit, wat voor ontbijt er uitgeserveerd staat. De serveersters rennen voor Julian maar hij weigert iets te eten. De sapjes drinkt hij wel. Als hij trekt heeft zal hij wel gaan eten.
Het zwembadwater is lekker. We vermaken ons allemaal in het water. Simbo, de aardigste zwembad medewerker is er ook s middags weer en hij is verrast om ons weer te zien. Trots verteld hij dat hij opa van een derde kleindochter is geworden. Daphne stuurt Putu een berichtje of we morgen met hem een tripje kunnen maken. Helaas moet hij s middags gasten van het vliegveld halen. Hij komt dinsdagochtend ons halen en dan gaan we met z’n allen een uitstapje maken. Putu is dinsdag jarig. Dat gaan we niet vergeten.

Om half 3 gaan D R en J een ijsje halen en ze vertelden dat je er tegenwoordig ook koffie met appeltaart kan bestellen voor 50.000 roepia, 3,10 omgerekend. Julian gaat na zijn ijsje, zijn bed in en ik denk dat zijn papa en mama ook een tukje gaan doen. 😉 Wij gaan om 5 uur naar boven. Peter gaat eerst douchen en ik erna. tussen half 7 en kwart voor 7 hebben we afgesproken om wat te gaan eten bij een van de restaurantjes aan het strand. Julian is nog een beetje uit zijn doen en Daphne en Ronald gaan met Julian op de kamer eten. Dat is op dit moment het beste voor hem. Hij is ook behoorlijk verbrand op zijn armen. Gelukkig hebben we vorig jaar zonnebrand hier gekocht van Aloevera en dat heet Bananenboat en dat gaan Daphne en Ronald gelijk er op smeren. Wij besluiten om naar Bobby”s te lopen om daar een hapje te gaan eten. Ze hebben mooie nieuwe tafels en het ziet er een stuk beter uit. Ik bestel de nasi en Peter de kipsate. We hebben heerlijk gegeten hier. Voor herhaling vatbaar.
D R J hebben frietjes voor op de kamer besteld en hebben ook lekker gegeten. Daphne ging lekker in bad liggen toen Julian in bed lag.
Het is nu bijna kwart voor 10 en gaan wij ook zo slapen. Morgen gaat om kwart over 6 weer de wekker.

Vrijdag, 7 maart 2014.

De wekker gaat om 6 uur s morgens. We staan gelijk op en ik ga eerst de badkamer in. Mijn koffer is al dicht en die breng ik alvast naar beneden. 21 kilo, pff. Peter neemt zijn eigen koffer mee naar beneden. Nog een laatste cappucino drinken voordat de taxi voor de deur staat.
En ja hoor nog een kwartier vroeger gaat de deurbel. Kwart voor 7!!!Echt belachelijk zo vroeg als pas 5 uur later je vlucht gaat. We blijken ook nog de enige te zijn tijdens deze rit. Met een nood vaart scheurt ze over de A4. En als ze een bocht om gaat lig ik zowat op de grond in het gangpad. We waren haar laatste klanten deze nacht en ze had het wel gehad. Nu snappen we ook waarom we eerder werden opgehaald. Ze had anders 2 uur niets te doen….
We komen om 5 voor half 8 op schiphol aan. We gaan op een bankje zitten wachten op Daphne, Ronald en Julian. Ze zijn er om half 9. Eerst maar zo gauw mogelijk de koffers afgeven. Daphne regelt het allemaal en daarna gelijk door naar de douane. We pinnen eerst dollars om de visa later te kunnen betalen. Dan wordt het tijd om ons vaste ontbijtje te gaan halen bij de Mac Donald. Daphne besteld 4 keer hetzelde ontbijt inclusief heerlijke cappucino
en een jus d orange. Het smaakt prima. Julian heeft er even geen zin in en wil helemaal niets. We negeren hem een beetje en komt hij vanzelf wel weer in zijn hum.
Nadat Peter nog even een telefoontje beantwoord uit zoetermeer en een zoveelste afspraak maakt om langs te komen na de vakantie sluiten we dat hoofdstuk tijdelijk even af.

We lopen naar Gate 5 om door de security check te gaan. Ik was weer de lul en moest mijn schoenen uit doen, die werden nagekeken. Zelf werd ik onder mijn voeten gefouilleerd. We konden als eerste het vliegtuig in omdat we een kind bij ons hadden. De achterste stoelen zijn voor ons bestemd. Prima plekken. Als de deuren dicht gaan , is er een rij met 3 stoelen vrij. Ik ga gelijk daar zitten en leg mijn tas op de stoel er naast. Ronald heeft ook naast zich 3 vrije stoelen. We zitten dus allemaal ruim. We blijken vertraging te hebben omdat er iets met de slurf mis is. Uiteindelijk vertrekken we om half 1. Ze beschikken over weinig personeel dus ze rennen zich kapot. Julian krijgt als eerste zijn eten maar hij heeft geen trek. Hij is snipverkouden maar houdt zich heel goed. Wij krijgen fishfilet met krieltjes, een bruin bolletje met stukje kaas, een stukje appeltaart, twix, pinda s, en een soort tucjes oja en nog een schaaltje met zalm. Het zal eens niet over eten gaan deze blog….Af en toe valt Julian na het eten in slaap. Gelukkig heeft hij de teletubbies op de ipad dus als hij wakker is kan hij er naar kijken. Fantastisch hoe hij zich heeft gedragen deze reis.Tussendoor worden er weer snacks uitgedeeld. Bij mij lukt het slapen dus niet. Peter, Daphne en Ronald sukkelen om de beurt weer in slaap. Het lukt mij niet in slaap te vallen, hoe moe ik mij ook voel het lukt niet.
Dan maar aan de blog werken en wat lezen op de e reader.
Twee uur voor we gaan landen krijgen we een ontbijtje, Peter neemt nasi en de rest neemt ei. Foto s volgen later. We zijn nu bijna in Kuala Lumpur.
Veilig geland in Kuala Lumpur. We gaan gelijk naar het treintje toe wat we aan Julian hebben beloofd. Twee keer een ritje heen en weer rijden. Daarna is het even wc tijd en gaat Peter zich omkleden. Gelukkig hebben we Ronald bij ons want Peter liet zijn joggingbroek in de wc liggen. We sturen een paar berichtjes richting Nederland en dan gaan we weer boarden voor het laatste stukje vliegen naar Bali. Het is lekker leeg in het vliegtuig dus vlak voor het eten ga ik ergens lekker ruim zitten. Ik kreeg omelet met een worstje en schijfjes aardappels en een bekertje jus d orange.
Ik ben behoorlijk moe nu. Een half uur voor we gaan landen val ik even in slaap.

We worden met bussen naar het vliegveld gebracht. De visa papieren inleveren en we gaan door de douane heen. De koffers komen al vlug en na nog even gepint te hebben, lopen we naar Putu
die ons al staat op te wachten. Het vliegveld is vernieuwd en ziet er moderner uit.
We zijn dood op allemaal. Peter en Daphne regelen de kamers in het hotel samen, nog even een bedje voor Julian
uitzoeken en we gaan naar boven. Mooie kamers zijn het wederom. We besluiten na het uitpakken van de koffers, en als Julian even heeft geslapen nog een uurtje te gaan zwemmen. Het water is lauw warm en we beginnen in het
pierebadje. De opblaas krododil vind Julian mooi maar is er niet op te krijgen in het water. Om half 7 gaan
we er uit om ons om te kleden voor het avond eten. We spreken af om kwart over 7 en dan lopen we even naar
Cemara. Peter en ik de snapper en Ronald en Daphne kipsate. Het smaak voortreffelijk. Julian is doodmoe en gooit zijn speelgoed liever op de grond. We zijn allemaal kapot en na het eten rekenen we gauw af en gaan naar de kamers
toe om op tijd te gaan slapen. Welterusten!

Donderdag, 6 maart 2014.

De koffers zijn gepakt. We zijn er klaar voor. Het is voor het eerst dat het gewicht
van de koffer, per persoon, boven de 20 kilo is. Dat doet mij aan iemand denken …. Gelukkig
mogen we bij Malaysia airlines 30 kilo per koffer mee nemen. Vanmiddag heb ik met Lisanne
na mijn werk de laatste dingen in Leidsenhage gekocht. Peter kreeg ondertussen
een telefoontje dat de taxi om 7 uur s morgens voor de deur staat. Belachelijk vroeg
maar het is niet anders. Daphne, Ronald en Julian zullen om ongeveer half 9 op Schiphol zijn.
We vliegen weer met Malaysia airlines, MH 017, om 12.00 uur.

Woensdag, 26 februari 2014.

Het is weer Bali tijd. Volgende week vrijdag vertrekken we weer richting Bali.
Dit keer gaan we met Daphne, Ronald en Julian. De meeste inkopen zijn gedaan
en nu moeten de koffers nog worden gepakt. De taxi is door Daphne geregeld en die zal voor
ons tussen 8 en half 9 s morgens voor de deur staan. De vlucht vertrekt om 12 uur.
Ook dit keer zitten Peter en ik op de achterste stoelen van het vliegtuig en Daphne
en Julian zitten voor ons, Ronald naast ze aan het gangpad.

Wij krijgen dit keer suite 701 en Daphne,Ronald en Julian hebben suite 709.