Vanmorgen weer vroeg aan het ontbijt. Peter heeft een gebakken
ei genomen en ik heb mij gewaagd aan de bakmi. Een paar croissantjes
erbij en heerlijke ananaspartjes toe, heerlijk! Om 9 uur naar het
zwembad waar het heerlijk vertoeven is. Een zonnige dag vandaag
met aan het eind van de middag rond 6 uur stortbuien. Morgen zullen
een hoop nederlanders met kinderen vertrekken en zal het wat
rustiger worden. Met het avondeten hebben we wat rustig aan gedaan
want we hebben allebei buikklachten. Het zal de overgang van het
weer wel zijn. Een avondje zonder eten is geen ramp. We eten wat
droge kaakjes en drinken veel water. Ik verheug mij al op het ontbijt!

4 januari 2012.
We beginnen in het Bali ritme te komen. Kwart over 6 de wekker, handdoeken neerleggen
en om 7 uur aan het ontbijt zitten. De moeheid van de reis zit er nog wel in maar
begint een beetje te slijten. Vandaag komt Prapta ons een bezoekje brengen in het
hotel. Wij zullen hem ook op gaan zoeken op zijn nieuwe werkplek. Putu is gisteren
nog even langs gekomen om zijn iphone in ontvangst te nemen. Later kregen we een
berichtje van hem dat hij werkte. Wij zullen binnenkort wel een tripje met hem gaan
maken als het weer zo bewolkt blijft. Gisteren was het weer niet zo bijzonder, veel
bewolking en in de middag een flinke plensbui. Nou vond ik het niet zo erg, want ik
was nog steeds behoorlijk verbrand.
Vanmorgen zaten wij al om kwart voor 7 aan het ontbijt waar Peter gebakken ei nam
en ik scrammbled eggs. De heerlijkste broodjes lagen er weer en ananasstukjes met
kaneelsmaak toe. Een prima ontbijt , alleen een nadeel, het is er behoorlijk warm.
Daarna even afkoelen op de kamer en rond 9 uur naar het zwembad toe nadat de blog
weer een beetje is aangepast. De foto’s volgen later want die moeten eerst verkleind
worden.
Na het ontbijt zijn we op de kamer de kranten via internet gaan lezen en om kwart
voor 9 zijn we richting zwembad gegaan. We zijn benieuwd of we Prapta nog te zien
krijgen vanmorgen. Met Daisy en Rene nog even staan praten want wij zitten tegen-
woordig iets verder. Het is daar wat rustiger waar wij zitten. Er zijn behoorlijk
veel Russen die behoorlijk luidruchtig zijn. De Japanners kunnen er ook wat van.
Vandaag hebben we regelmatig een zonnetje gezien en mijn rechterarm is weer
behoorlijk verbrand. Om half 3 zijn we naar het restaurant Bobby’s geweest om wat
te gaan drinken. Daarna nog een plons in het zwembad en om half 6 zijn we naar de
kamer gegaan. Even de apparaten opladen want die nemen we vanavond mee als we bij
Cemara gaan eten. We kunnen dan de blog weer bijwerken.
Bij Cemara aangekomen herkennen ze ons gelijk weer en van iedereen 3 zoenen ontvangen
voor Happy New Year! Ik ga vanavond de fillet snapper eten want die was de vorige
keer heel lekker. Peter zal wel voor de sate gaan.

Om kwart voor 6 gaat de wekker want om half 7 worden we door Daphne, Ronald en Julian opgehaald en naar schiphol gebracht. We drinken nog even wat nadat we hebben ingecheckt. Om 8 uur gaan we door de douane en kopen nog wat blaadjes. Het vliegtuig is wat later binnen gekomen dus hebben we misschien vertraging. Gelukkig valt alles mee en kunnen we redelijk op tijd vertrekken. We zitten rij 33 achterin. Naast ons is een lege rij stoelen waar ik vrij snel ga zitten. Ik vraag nog wel of het mag aan de stewardess, maar het was geen probleem. We krijgen een sapje en nootjes en later een warme maaltijd. Prima allemaal verzorgt.
Ik ga op een gegeven moment languit liggen lezen en val in slaap. Peter zou de tweede vlucht daar gaan
liggen. In Dubai is een tussenstop maar we blijven in het toestel zitten. Helaas komen er meer mensen
bij en moet ik van mijn luxe plek weg. Jammer voor Peter want die kan er nu niet liggen. Wederom weer
warm eten maar ook weer prima te eten. Er was veel turbulentie met soms behoorlijke luchtzakken waar
je maag zich bijna van omdraaide. In denpasar moest visa worden geregeld en konden we de rijen in. Je word van hot naar her gestuurd, ook werden we door een delegatie ontvangen in traditionele kledij die paraplu’s uitdeelden. Even later zagen we de regen met bakken naar beneden komen vallen. We werden met een bus naar het vliegtuig gebracht en er stond een man met een paraplu als je uit de bus stapt zodat je droog het vliegtuig in stapte. Nog een klein stukje vliegen en wederom eten, dit keer niet zo lekker, en we zijn in Bali. De koffers hadden we vrij snel en Putu stond ons al op te wachten. Hij stond ver weg met de auto , maar hij nam gelijk mijn koffer mee. Honderd verhalen en ik was zo moe. Bij het hotel zijn we afgezet en hebben afgesproken voor dinsdag. Het inchecken ging redelijk snel, na een welkomstdrankje werden we naar de kamer gebracht, kamer 212.
Even wat anders aantrekken en kijken of Daisy en Rene er zijn. Ja hoor ze liggen er. Stomverbaasd dat wij er
ook weer zijn. Even bij gebabbeld en daarna vlug naar de kamer. We waren zo moe dat ik om half 5 in slaap ben gevallen en Peter vlak daarna. S nachts werd ik nog even wakker en sliep daarna door tot half 7. Gauw de handdoeken neergelegd en Peter wakker gemaakt. Om 7 uur zaten we aan het ontbijt. Alles was weer heerlijk! Dit keer termoskannen koffie en thee op de tafel en verse croissantjes werden uitgedeeld. Daarna omkleden en naar het zwembad toe. De zon schijnt nog steeds en daar moeten we van profiteren. Het was een redelijke zonnige dag met af en toe een onweersbuitje. Je kon gewoon onder de parasol liggen. S avonds naar Double Dutch waar we hoopten op internet.
Helaas dat werkte ook daar niet. Het eten was niet bijzonder. Daisy en Dennis was leuk om even te zien maar voor het eten hoef je niet meer terug. Op de kamer gauw de blog voor de 2 e keer schrijven en hopen dat het nu op het internet komt.
Morgen de wekker weer om kwart over 6.
Oja, Bij de tweede vlucht kregen we allemaal gekleurde feesthoedjes op met Happy New Year er op geschreven en toeters.
De captain riep om een gelukkig nieuw jaar.
Slaap lekker!

Nog twee dagen werken en dan kan de vakantie beginnen.
Eindelijk vakantie. Nu nog zonnig weer. Het regent
continu en we hopen dat het weer gauw op knapt in Bali.
De koffers zijn ingepakt op een paar laatste dingen na.
Putu gaat het internetkaartje regelen zodat we gelijk
daar internet hebben. Daphne, Ronald en Julian brengen ons
naar Schiphol en ze staan om half 7 ’s morgens voor de deur.
Het vliegtuig vertrekt om 10.00 uur.

Nog 2,5 halve week en we vertrekken weer eens richting Bali. Vertrek op 31 december, en terugkomst 29 januari 2012. We vliegen weer met Garuda Indonesia, is voor ons vertrouwd en bekend. De stoelen zijn al vastgelegd, dus dat is al een hele geruststelling. De koffers moeten nog worden gepakt, maar daar begin ik aankomend weekend aan. De kerstboom staat sinds vanmiddag in de woonkamer en dat met het idee dat we over 2,5 week in de zon liggen.(hopen we….) Op dit moment stortregent het in Bali maar de temperatuur is altijd rond de 30 graden. Een maand Bali, wederom in hotel Sanur Beach en tussendoor(3e week)hebben wij een villa gehuurd voor 8 dagen. Villa Bula Gallery, gelegen in het noorden van Bali. Ik zal deze blog proberen dagelijks bij te werken, en jullie op de hoogte te houden van onze bezigheden. Jullie reacties stellen we zeker op prijs, en zullen er ook zeker op reageren!

Tot blogs……

Nadat we gisteravond uitgebreid afscheid van het Cemarapersoneel hebben genomen
zijn we ons bed ingedoken en s morgens voor de laatste keer heb ik de handdoeken neer
gelegd. Veel zon vandaag en Peter gaat gelijk bakken. Ik hou het op onder de parasol
zitten want ik heb geen zin om met verbrande benen in een vliegtuigstoel te zitten.
We blijven tot half 3 bij het zwembad zitten en gaan dan terug naar de kamer. We willen
nog douchen en op ons gemak de laatste spullen in de koffer doen. Putu staat om
kwart voor 4 al bij de receptie op ons te wachten. We gaan gelijk door naar het
vliegveld. Hij heeft weel veel praatjes en bedankt ons nog voor de gasten die we naar
hem toegestuurd hebben, zodat hij ze Bali kan laten zien. Prapta staat niet bij het
vliegveld, maar dat hadden we ook niet verwacht. We gaan gelijk naar binnen zodat
we de koffers zo gauw mogelijk kwijt zijn. Wat een drukte op dit kleine vliegveld. We
zijn nu in het internationale vliegveld omdat we eerst naar Jakarta moeten vliegen.
Mensen zitten/liggen op de grond omdat er te weinig stoelen zijn. We zijn er vrij
vroeg en hebben nog 2 stoelen kunnen vinden. Harry en Riet vliegen ook met dit toestel,
en die zullen we zo wel tegen komen. Vlak voordat we het vliegtuig in kunnen zien we
ze aan komen lopen. We moeten eerst in een bus om bij het vliegtuig te komen. Harry
heeft weer volop praatjes en Riet kan er ook wat van. De vlucht is maar iets van
anderhalf uur en we spreken af dat we gezamelijk gaan inchecken voor de volgende
vlucht. Peter heeft onze stoelplaatsen al geregeld bij Garuda via mail maar Harry en
Riet moeten dat nog regelen. We lopen heel snel naar de Balie want we hebben geen
zin om lang te moeten wachten. We komen er als eerste aan en zijn gelijk aan de beurt.
Dan nog via de roltrap naar boven waar we 150.000 roepia moeten betalen bij het loket, vertrek-
belasting en we kunnen weer wachten in een hal. Het vliegtuig heeft vertraging. Maar
door de verhalen van Harry en Riet gaat de tijd lekker snel. Wij zitten helemaal op de
achterste stoelen van het vliegtuig. De stoel voor Peter is bezet en gelijk gaat de stoel
naar achter als het vliegtuig vertrekt. Na het eten, nemen we allebei een pilletje zodat
we kunnen slapen. Het helpt een paar uur bij mij en ga ik vervolgens maar lezen. In Dubai
wordt er nog getankt en vliegen we door naar Amsterdam. Ik heb veel gelezen en Peter
lag voornamelijk te slapen. Iets voor half 9 landen we op Schiphol. Bij de douane gaat
alles vlotjes en nog even de koffers ophalen en naar de uitgang. Daphne, Ronald en
Lisanne staan ons op te wachten om ons naar huis te brengen.

Vanmorgen weer op half 7 bed uit om de handdoeken neer te leggen. Om 7 uur zitten we
aan het ontbijt. Allebei nemen we een gebakken ei, Peter 2 croissantjes en ik
een chocolade donut en een soort plakje cake. Wat ga ik dit missen. Gelukkig lunchen
we niet want dan komen we moddervet thuis. ’s Avonds eten we eigenlijk ook niet veel.
De afgelopen dagen is het eigenlijk een bord cesarsalade, waar van alles op zit, met
onionrings met een sausje. Dan zitten we al vol. Gisteravond hadden we trek in cappucino
en we bestellen het, is het apparaat kapot. Dan maar niet. We gaan maar terug naar
het hotel.
Het waait hier nog steeds behoorlijk, voor ons is het lekker met een temperatuur van
30 graden, maar de Balinezen worden er allemaal ziek van. Vandaag was het weer een
mooie zonnige dag. Heerlijk op het ligbed liggen lezen onder de parasol en af en toe
een plons in het zwembad nemen. We hebben een lekker kleurtje ondertussen maar
Peter wil nog bruiner worden en bakt lekker in de zon verder. Om half 6 houden we
het voor gezien na hier en daar nog een praatje te hebben gemaakt. We stoppen
al het een en ander in de koffer want morgenmiddag worden we om 4 uur door Putu
gehaald en dan zit de vakantie er op. Vanavond eten we voor het laatst bij Cemara,
waar ik altijd de blog aan het schrijven ben s avonds. Dus dit zal ook het laatste
stukje voor de blog van deze vakantie zijn. Of we hier terug komen weten we niet,
er zijn een aantal vrienden die gaan werken op een cruiseship en die zien we niet meer.
Het hotel is ook veranderd, er is een nieuwe staf, en dat is echt merkbaar. De prijzen
zijn een stuk omhoog gegaan, bv, een cappucino daar betaal je nu ruim 5 euro per kopje
voor aan het zwembad.
We zien het wel weer de volgende vakantie. Prapta zou om 4 uur op het vliegveld van
Denpassar zijn om ons uit te zwaaien. Zondagmorgen om ongeveer kwart voor 9 komen
we op schiphol aan. Daphne en Ronald komen ons ophalen.

Woensdagmorgen om 8 uur ontbeten, dat doen we voortaan wat vroeger want
er is weer een buslading aziaten in het hotel aangekomen. Naast ons gaat om 5
uur de wekker en er wordt aangebeld aan hun deur zodat ook wij wakker werden.
Gelukkig viel ik nog even in slaap tot mijn wekker af ging. Het ontbijt is altijd zo
lekker hier dat gaan we zeker missen. Toen ik de handdoeken op de ligbedden
had neer gelegd hoorde ik al een vrij irrititant geluid vanuit de keuken. Het klonk
behoorlijk hard. Toen we bij het zwembad lagen merkten we pas hoe hard dat
geluid was. Meerdere mensen begonnen te klagen bij de duty manager. Ook wij
hebben ons beklag gedaan samen met nog een Nederlands ouder stel die tegenover
de keuken een kamer heeft en de hele nacht niet hebben geslapen. De duty manager
beloofde dat op 4 uur het geluid over zou zijn. Het bleek dat het van de airco
vandaan kwam. Die zou worden vervangen en dat zouden ze vannacht doen.
Om 4 uur nog steeds herrie. Weer een manager aangesproken om 5 uur en na
5 minuten was het geregeld. Eindelijk stilte. ’s Avonds hebben we met Herris
afgesproken bij Bobby’s. We hebben de kleertjes en alle opgespaarde shampo’s en
zeepjes van het hotel voor hem meegenomen. Zeep is heel duur hier om te kopen.
De zeep neemt hij mee als hij op de cruise gaat werken. Binnenkort vertrekt hij
voor 8 maanden naar de USA om daar te gaan werken op een cruiseship. Helaas zien
we Elleni dit keer niet omdat ze nog teveel hoest en nog medicijnen heeft.
We spreken voor morgenmiddag om 1 uur af dan gaat hij voor ons koken. We
vroegen aan hem wat Bakso voor eten is. Hij zei gelijk, zal ik het morgen voor
jullie maken? Prima, we zijn benieuwd. Hij mag de keuken van Bobby’s gebruiken.
Hij eet gezellig met ons mee. We spreken voor morgenmiddag om 1 uur af bij
Bobby’s. We gaan nog lekker lezen in de kamer en om half 11 gaat het licht uit.

Donderdag, 2 juni 2011.

Gelukkig horen we geen wekker om 5 uur s morgens van de buren maar toch
ben ik al om kwart over 6 wakker. Ik ga de badkamer in en ga alvast de hand-
doeken neerleggen op de ligbedden. Het ziet er weer zonnig uit voor vandaag.
Om 7 uur gaan we ontbijten zodat we wat rustiger kunnen ontbijten. Daarna
nog even lezen op de kamer. Om half 10 gaan we naar het zwembad. Het is
lekker zonnig en heerlijk rustig. Geen herrie van de airco en alles schijnt
hersteld te zijn. Om 1 uur gaan we naar Bobby’s waar Herris met kleine Putu
op ons wacht. Voor Putu hebben we nog 2 kleine auto’s meegenomen. Hij
straalt helemaal en hij lijkt wat minder verlegen te worden naar ons toe.
Herris geeft ons eerst, wat hij op de markt heeft gekocht, een soort chips.
Heerlijk! Vrij snel komt hij met 2 kommen met een soort bouillon met balletjes
erin. Het zijn een soort deegballen met rundvlees er in. Hij heeft het niet
pittig gemaakt maar dat konden we zelf toevoegen. Er horen ook noodles in
maar die zaten er niet in. Daarbij had hij geperste rijst in de vorm van een
komkommer en het smaakte heel klef. Ik vond het niet lekker maar met een
slok drinken er achteraan was het gauw weg. Peter vond het nog wel lekker
met een dip van ketchup er om heen. Hij had nog een gemaakt wat gefrituurd
was met iets van vlees er in. Een heel werk heeft hij er van gemaakt. We nemen
om 3 uur afscheid van hem want voorlopig zien we hem niet meer. We hebben
foto’s van elkaar gemaakt en houden contact via email.
We gaan nog even zonnen en zwemmen en om 5 uur nemen we een douche bij
het zwembad en zitten nog even te lezen in de schaduw. Even omkleden in
onze kamer en om 6 uur richting Cemara.

Vandaag een bewolkte dag. Na het ontbijt maar lezen op de kamer want er is weer
een bui naar beneden gekomen. Om half 12 komt heel voorzichtig de zon door en gaan we
naar het zwembad. Van zwemmen komt niet echt veel want het water is na een regenbui
frisjes. We lezen of kijken een film. Om half 6 gaan we naar onze kamer om ons om te kleden.
We zitten nog in dubio waar we willen eten maar bij Cemara zitten we toch het makkelijkst
ivm internet. We moeten wel weer omlopen en door de plassen lopen. Wayan de ober van Cemara
heeft een motor ongeluk gehad horen we. Die zullen we de komende dagen niet zien want
hij ligt in het ziekenhuis. Van Herris krijgen we een berichtje dat het met Elleni beter is en hij
mist ons. Wij wachten nog steeds op een uitnodiging om bij hem langs te gaan. Hij wil ons
graag zien, maar hij laat niet weten wanneer. Hij heeft nog een paar dagen om ons uit te nodigen.
We zullen morgen misschien wel wat horen van hem, en anders komt hij maar hier heen en dan
krijgt hij de kleertjes voor Elleni mee. Ik vind het wel jammer maar misschien zijn ze bang dat
wij verkouden zijn of zo iets.
We gaan zo bestellen, en lekker eten.

Nog even een aanvulling op de blog van gisteravond. We zaten zoals gewoonlijk bij
Cemara te eten. Een stagair van het restaurant had een drankje voor een gast
ingeschonken, rose. Dat had die mevrouw niet gevraagd en wilde rode wijn. De
stagair zou het omruilen. Hij schenkt een rode wijn in en geeft het aan de tourist.
Hij loopt terug naar de bar, waar wij vlak voor met een tafel zitten, en hij pakt
het glas rose en gooit het terug in de fles. Wij zaten met verbazing te kijken dat
dat gebeurt. We roepen de stagair en vragen of hij even wil komen. We kennen
ze inmiddels vrij goed en kunnen goed met ze overweg. Peter vraagt waarom
hij dat glas rose terug in de fles gooit omdat dat niet echt fris is. Dat moest van
zijn baas. Dus vragen we of de baas naar ons toe wil komen. We leggen dezelfde
vraag voor en hij schuift het weer af op de stagair. We leggen uit dat daar veel
mensen ziek van kunnen worden, je zal maar een koortslip hebben bijvoorbeeld.
1000 excuses en wil je nog wat drinken enz. Wij moesten toen nog eten en we
konden het niet laten om te vragen wat er met het eten gebeurt als het bord
niet leeg is, of het naar een volgende klant gaat……. Ik ga er maar niet teveel
over nadenken want dan hoef je hier nergens meer te eten. Terug op de kamer
zei Peter toen ik in de badkamer was, er zit een grote salamander op de muur.
Ik dacht getsie ook dat nog. Peter is de grand prix gaan kijken en ik ben nog
even gaan lezen, binnen een half uur was ik vertrokken.

Vanmorgen om half 8 de handdoeken neergelegd. Toen ik in de gang liep naar
buiten zag ik al dat het flink geregent had want er was lekkage. Het zag er ook
bewolkt uit buiten. Toch maar de handdoeken neerleggen want je weet maar
nooit of het zonnetje weer door breekt. Om 8 uur ontbijten en Prapta weet te
vertellen dat om 11 uur de zon weer gaat schijnen. Het ontbijt smaakte weer
verrukkelijk. Ze hadden chocolade donuts, cake enz. Zo vervelend als je dat
moet laten liggen. Dus ontbijten we hier prima maar dan lunchen we niet.
Als we op de kamer zijn begint het opeens te hozen. Flinke buien komen er
naar beneden. Tot 2 uur zijn we op de kamer gebleven want we konden geen
kant uit. We hadden Putu nog gevraagd of hij tijd heeft maar hij was met
gasten op stap helaas.
Na twee uur gaan we naar het zwembad toe. De zon is te voorschijn gekomen
en het is lekker rustig aan het zwembad. Het water is vrij koud en ik hou het
bij poedelen met mijn benen in het water maar Peter die gaat het water in.
Vlak daarna verdwijnt de zon weer. De mensen uit Volendam komen ook bij
het zwembad zitten. Zij zijn 3 dagen met Putu op stap geweest naar o.a. Lovina.
Om vijf uur gaan we naar de kamer waar we nog even lezen. Om kwart voor 6
lopen we via de bekende omweg naar Cemara. We hadden alleen niet nagedacht
dat dat achteraf weggetje helemaal ondergelopen met water was. Peter op zijn
slippers en ik met linnen/dichte schoenen die helemaal kletsnat zijn. Soppend
komen we via de achterdeur weer het restaurant binnen.
Wat we gaan eten weten we nog niet, maar het zal voor mij denk ik salade met
nasi goreng worden.