You are using an insecure version of your web browser. Please update your browser!
Using an outdated browser makes your computer unsafe. For a safer, faster, more enjoyable user experience, please update your browser today or try a newer browser.
Na de koffie bekijken we toch weer andere villa’s/woningen. Waardeloos als je continu door klussende buren je gehuurde villa moet verlaten. Vandaag begint om half 10 weer het scherpende geluid van tegels zagen. Er zijn alleen weinig villa’s beschikbaar, tenzij je de hoofdprijs wil betalen. We kijken nu ook in Frankrijk.
Peter maakt het ontbijt, toast met gekookte eitjes. Ik regel meestal het avondeten.
We zijn vandaag bij de villa gebleven ondanks overlast van buren. Tussen 2 en 5 uur is het siƫsta tijd in Spanje en dan moet het stil zijn. De meeste houden zich daar aan. Ik heb een poging gedaan om het zwembad in te gaan. Tot mijn middel ben ik het water in gegaan. Peter heeft in de zon even liggen bakken op de nieuwe ligstoelen die we hebben gekregen van de eigenaar.
s Middag hebben we lekkere harde broodjes met tonijn gegeten op het terras.
De zon schijnt, maar helaas om kwart over 10 wordt er weer volop gezaagd verderop bij een villa.
We zullen er straks weer op uit trekken. Eerst maar eens van de cappuccino genieten en een boterham eten. We gaan straks naar een groot winkelcentrum, La Marina, waar verschillende kleding zaken o.a. zijn. Ik kan daar niet slagen. Er is een Carrefour waar Peter nog een paar shirts en shorts vindt. Daarna rijden we door naar een Carrefour in de plaats Denia, waar ik een paar broeken koop. Voordat we verder gaan, halen we bij de Mac een paar hamburgers die we onderweg op eten.
Ingang winkelcentrumWinkelcentrum
We rijden verder naar het plaatsje Moraira. Een leuke stad aan het strand. We zijn er vorig jaar ook geweest. Ik viel toen op mijn snufferd omdat ik mijn voeten niet op tilde. Familie tik, he Sandra?
We lopen gelijk naar het restaurant en bestellen een cola zero en een biertje en gaan we lekker op het terras zitten. Het is heerlijk zonnig weer en we hebben ons bij de auto al ingesmeerd met zonnebrand. Er zijn best veel Nederlanders op het strand, die de zee in gaan. Ik vind het nog een beetje te koud om in de zee te gaan zwemmen. Als de koude drankjes op zijn, lopen we een stukje langs het strand. Peter maakt foto’s en ik kan het even later niet laten om met mijn voeten in het water te lopen.
Het is 4 uur als we richting de auto lopen. Nog even een supermarkt in, Masymass, voor een paar boodschappen. Bij de villa gaan we nog in de zon zitten bij het zwembad. Helaas is het water nog te frisjes om er in te gaan.
De zon schijnt, de vogeltjes fluiten. Het was zo rustig tot 11 uur s morgens, tot het gezaag weer gaat beginnen. We zijn gisteravond begonnen te zoeken naar een andere villa in een rustiger omgeving.
We hebben er een gevonden in een zeer rustige omgeving, 200 km hier vandaan. Er zit geen zwembad bij. We gaan zo gelijk er heen om te kijken of het iets voor ons is.
We zijn bij de vakantie woning geweest. De beheerder, Gerrit, kwam ons bij de rotonde voor de afslag richting hun woning ophalen. Hij reed, zeg maar scheurde, door smalle bochtige wegen richting de woning. Het huis staat op een groot stuk land vol onkruid en rode klaprozen. Hij zou het nog gaan maaien mochten we besluiten daar te gaan vertoeven. Hij laat ons het huis zien. Het ziet er prima uit van binnen. Gerrit neemt ons mee naar zijn eigen huis waar zijn vrouw Marion ons verwelkomt. Zij wonen op 100 meter afstand. We drinken een flesje water en het was echt heel gezellig. Op dat moment laten we het nog niet weten aan ze, of we de woning gaan huren of we het niet gaan doen. Na 2 en een half uur, nemen we van ze afscheid en laten hun weten dat we uiterlijk morgen een beslissing nemen.
Het is half 5 als we weer terug rijden. We zeggen allebei dat we het niet moeten doen. Het ligt veel te ver van het strand, winkels en er is niets in de omgeving te doen. Het internet schijnt ook niet heel goed te werken. We gaan in de villa verder kijken of we nog iets kunnen vinden en anders zien we het wel.
Het is vijf uur s morgens als ik dit schrijf. Ik kan niet meer slapen. Hopelijk zo weer wel. De wekker gaat straks om 9 uur want we willen op tijd in Calpe zijn. We hopen dat het een zonnige dag wordt zodat we een kleurtje krijgen. Niet vergeten de zonnebrand mee te nemen en een petje anders zit ik s avonds met hoofdpijn.
Eerst ontbijten we, cappu en getoast brood met eitjes. We vertrekken rond half 11 richting Calpe. De stoelen en drinken hebben we mee genomen. De auto staat vlakbij het strand en we zitten onze stoeltjes voor een muur neer. Ik loop gelijk richting zee. Het is lekker water maar een beetje frisjes om te gaan zwemmen. We blijven er ruim een uur zitten, en we krijgen al een kleurtje.
Calpe
Na ruim een uur, via Benissa en Jalon, rijden we naar het restaurant Col de Rates. We zijn daar vorig jaar ook geweest. Ze staan bekend om de enorme schnitsels die je op je bord krijgt. Vanaf half 2 is er live muziek.
Peter zijn schnitsel.
Ik neem dit keer de curryworst. Dit keer zou ik makkelijk mijn bord leeg kunnen krijgen.
Mijn curry worsten.Onder dat gele zeil staat een zangeres leuke ouderwetse liedjes te zingen.
Ik had van huis uit een bakje mee genomen, wetende dat we het vlees nooit op krijgen. Meerdere mensen vragen om een doggy bag, en nemen het mee. Ik leg de halve schnitsel van Peter en een curryworst van mij in mijn bakje en we rekenen af. We hebben echt wel een kleurtje gekregen. Bij het restaurant zaten we ook in de zon.
Terug bij de villa gaan we nog even bij het zwembad liggen. Het zwembad water is nog te frisjes om er in te gaan. Het is redelijk rustig bij de villa.
De morgen is rustig tot een uur of half 12. Daarna begint de ellende weer. Gelukkig gaat het over in af en toe een keer gezaag. We verwachten dat zaterdag onze Nederlandse beneden buren ook weer terug zijn om in de villa te klussen. Echt pech hebben we. Michael stuurde ons de reglementen waar je je als villa bewoner aan moet houden. Tussen 14.00 uur en 17.00 uur moet er stilte zijn, dus geen geklus of muziek. Mocht dat wel zo zijn kunnen we Michael bellen en die belt de politie. Zover willen we niet gaan. Ook de pitbulls van de beneden buren mogen niet los lopen, en moeten aan de lijn.
Morgen schijnt het warmer weer te worden en trekken we er op uit richting Calpe. De stoeltjes liggen standaard in de auto, dus alleen handdoeken mee en eventueel zwemkleding aantrekken.
S middags komt Michael, de beheerder, langs om 2 nieuwe ligstoelen neer te zetten en het zwembad schoon te maken. Peter staat ondertussen met hem over van alles te praten. Op dat moment komen de Nederlandse onderburen met muziek aan in de auto aanrijden. Expres de muziek aan laten staan, totdat ze Michael zien staan. De muziek gaat uit en ze gaan naar binnen toe. We hebben ze s avonds ook niet meer gehoord.
In de morgen is het nog bewolkt. Het zou vandaag 21 graden worden. Ik hoop het echt. In ieder geval stormt het niet meer zo hard. We wachten het af.
De zon heeft zich vandaag wel even laten zien.
We hebben alleen pech dat ze bomen/struiken aan het snoeien zijn. Dat kan nog een paar weken duren. Dat begint s morgens vroeg tot half 6, achter elkaar door.
We worden wakker en horen de regen buiten kletteren. Peter gaat gelijk buiten kijken of de witte stoel is droog gebleven. Hij had er wel een deken over gedaan, bij gebrek aan een plastic zeil. Gelukkig is de stoel nog droog. Het weer zal vandaag zo blijven. Morgen wordt het 21 *. Vandaag maar een dagje films kijken. Eerst maar beginnen met een cappuccino om wakker te worden.
Net wakker….
Het weer is de hele dag zo gebleven. We zijn niet de deur uit gegaan. Het was echt noodweer. Het stond ook in de telegraaf dat er veel regen is gevallen in de omgeving van Valencia. We hebben deze dag door gebracht met series en tv kijken. We hopen dat het morgen beter wordt.
We drinken onze dagelijkse cappuccino buiten op het terras. Het is zonnig maar de weersvooruitzichten zijn niet zo best. We wachten het wel af. Straks ontbijten we op ons gemakje en trekken we er op uit als het droog blijft.
Hier zitten we bijna altijd. We hebben alleen een grote witte stoel van binnen, buiten op het terras gezet.
In de loop van de morgen zijn we naar Carrefour gereden. Lekker even rond neuzen. We kopen voor Peter shorts en polo’s en voor mij een mint groene trui met kabels er op. Voor de rest “gooien”we nog sinaasappels, ik heb ze nog nooit zo groot gezien, een stokbrood en een fles witte wijn in de winkelwagen. We rijden weer terug naar de villa. Ik zet de wasmachine aan, en zet koffie. Peter gaat wat foto,s maken in de tuin en komt even later met 2 bloemetjes en een rijpe Nispolas aan. Zeer attent van hem, en ik zet de bloemetjes gelijk in het water. De Nispolas is heel lekker zoet en ik ga er gelijk nog een paar plukken.
Het weer klaart eind van de middag weer op zodat de was een beetje kan drogen. We drinken een glaasje witte wijn op het terras. De voorbereidingen voor het eten zijn ook klaar. Nu ga ik lekker een serie kijken en Peter gaat zich vermaken met voetbal.
Helaas was het matras heel hard om op te slapen, daarom heb ik ook weinig geslapen vannacht. Het zal wel wennen zijn. We beginnen de dag met cappuccino drinken op het terras. Het is heerlijk rustig buiten. Geen geklus en geen keiharde muziek bij de Nederlandse onderburen. Nadat de cappuccino op is, kleden we ons aan om boodschappen te halen bij de Mercadona in Benissa. Het wordt even zoeken waar alles ligt. Een aantal dingen hebben ze niet, dus rijden we nog even langs de Consum die achter de Mercadona ligt, om de laatste dingen te kopen. Vol beladen rijden we naar de villa terug. De auto zetten we precies voor de deur, zodat we alles naar binnen kunnen dragen.
We gaan ons weer omkleden want de zon schijnt. Ik waag een poging om het zwembad in te gaan. Ik kom niet verder dan mijn boven benen in het water. Het is behoorlijk frisjes. Peter zit te zonnebaden en luistert muziek via zijn telefoon.
Een Nisperos boom, dit fruit zit vol vitamine A B C, magnesium, kalium en calcium.
Er komt een donkere lucht aan. In de verte horen we onweer. We ruimen alles buiten op voordat het bij ons los barst. Niet veel later begint het te regenen. Peter maakt wat foto’s in het huis die ik later zal plaatsen.
De wekker gaat om kwart voor 6. Na een goede nachtrust zijn we weer klaar voor het laatste stuk rijden richting Altea de Vella. De reis loopt voorspoedig. We tanken nog een keer bij Valencia. Peter belt de beheerder van de villa om door te geven dat we over een uur bij de villa zijn.
Op het moment dat wij de auto parkeren is hij bezig het zwembad schoon te maken. Hij geeft ons een rondleiding door het huis. Hij geeft een aantal dingen door die niet werken, de lijst wordt steeds langer. We krijgen al een apart gevoel hierbij. Het ergste vinden we nog dat ze aan het klussen zijn in de villa beneden ons. Het blijken Nederlanders te zijn met 3 kinderen en 2 loslopende pitbulls. Peter spreekt op een vriendelijke manier de Nederlandse man aan of de muziek in ieder geval wat zachter kan. Hij was vriendelijk, maar zijn vrouw bemoeit zich er gelijk mee, en gaat overdreven schreeuwen. Wat een drama. We missen nu al de villa in Jalon. We kijken het even aan. Peter stuurt wel alvast een email naar de eigenaar van de villa.
Gelukkig vertrekken ze om 5 uur en is het een stuk rustiger. Wat een verademing.
Michael, de beheerder, had bij het aantrekken van zijn overhemd trouwens vergeten te kijken hoe hij zijn overhemd had dicht geknoopt. Verkeerd dus, hij zag er een beetje hoe zeg je dat netjes, onfris uit. Hij was wel aardig en vroeg aan ons, of wij elke dag, 2 minuten de kraan willen aanzetten in de tuin, om een struik weer tot leven te krijgen. Hij ziet er meer dood dan levend uit die struik. Verderop in de tuin staat een boom. Ik dacht dat het sinaasappels waren maar dat is het niet. Ik ben de naam vergeten, maar ze moeten nog even rijpen en dan mogen we de hele boom kaal plukken en op eten. Eerst maar eens met 1 beginnen om te kijken of het lekker is. Het schijnt op den duur zoet te smaken. Nu ze nog niet rijp zijn is de smaak zuur verteld hij. In het huis had hij een fles rode wijn neer gezet van de eigenaar. Heel aardig! Ook had Michael een grote fles water voor ons gehaald. Toen ik vroeg hoeveel geld krijg je voor het water zei hij laat maar zitten. Hij verrekend dat met de eigenaar.
Vrijdag komt hij het zwembad weer schoonmaken. Ik heb gisteren het water gevoeld, het was behoorlijk frisjes.
S avonds kijk ik programma s via het ziggo kanaal terug. We eten stokbrood en een hamburger met uitjes. Morgen gaan we boodschappen halen.