Donderdag, 7 februari 2013.

Ik had vannacht zo slecht geslapen dat ik
moeite had om mijn wekker uit te zetten.
Na het ontbijt hebben we nog even geslapen
tot half 10. We hebben veel in het water
gelegen want het was weer een warme dag.
Om een uur ontstond er een ruzie verderop
omdat de stoelen te lang onbezet bleven,
terwijl de handdoeken er op lagen vanaf
half 10. Een man begon te schelden naar
Elly (OBI) dat ze een halve zool was en tuig.
Zij zat daar alleen, want haar man was aan
het golven en s morgens was zij naar de kapper
gegaan. Nel is zich er mee gaan bemoeien en ik
ben later naar Elly gegaan zodat zij haar verhaal
kwijt kon want ze zag er erg aangeslagen uit.
Dat is het nadeel van je handdoek op je stoel
neerleggen en later terug komen. Mensen gaan zich
irriteren dat er geen mensen op die stoelen zitten.
Gelukkig zijn wij er na zaterdag vanaf want het
beloofd nog veel drukker te worden in het hotel.
We zijn om half 7 naar Cemara gegaan. We hadden best
wel trek want we hadden niet geluncht. Wederom hebben
we snapper besteld en we verheugden ons er al op.
Wat een teleurstelling is het als het bord wordt neer
gezet. De frietjes zitten als een klomp aan elkaar.
Ze zijn ijskoud. We halen de baas er bij. We zijn echt
geen zeuren, maar het moet gewoon warm zijn. We krijgen
weer nieuwe frietjes. Weer als een klomp aan elkaar.
Het smaakt gewoon naar vet. Ik heb mijn vis opgegeten
en de koude worteltjes maar mijn trek is gelijk weg.
De baas komt af en toe nog langs met sorry sorry maar
dit is de laatste keer dat we hier hebben gegeten.
Als Peter zijn vis wil opeten en mij nog een stukje
geef, spuug ik het gelijk in mijn servet uit. Harstikke
zuur smaakt die vis. ieeeee. We vragen de rekening, en
ik geef ze geen fooi en we gaan gelijk weg. Normaal
zeggen we iedereen nog gedag, maar via de achteruitgang
zijn we weg gegaan. Wat een afknapper was dat.
Op weg naar onze kamer nog even langs de afdeling
waar alle reisorganisaties hun informatie ophangen.
Daar hebben we Daphne haar kaartje opgehangen.

Morgenavond hebben we de cocktailparty waar we een
buffet krijgen. We moeten helaas ons gezicht wel laten
zien want dat hebben we Wisnu beloofd. Hij had de party
speciaal voor ons verplaatst omdat wij zaterdag weg gaan
en het buffet nog kunnen mee maken.

Woensdag, 6 februari 2013.

Stralend weer de afgelopen dagen, zelfs zo warm dat we een kleine
regenbui wensen. We liggen veel in het water en hebben een aardige
kleur gekregen. Nog een paar dagen en we gaan weer naar het
koude Nederland terug. S morgens is er om 11 uur aqua jogging waar
veel mensen aan mee doen.
Gisteren om 10 uur kwam Wisnu naar ons toe om te vertellen of
we vanavond met hem uiteten willen. We zeggen daar geen nee op,
en we zorgen dat we vanavond om 6 uur in het restaurant zullen zijn.
De dag komen we wel door met lezen, zwemmen en met de OBI buren, Nel
en Hans kletsen.
We gaan om 5 uur naar de kamer om een douche te nemen en ons om
te kleden. Onder de deur ligt een uitnodiging voor de cocktailparty
a.s. vrijdag om half 6. Van Wisnu horen we dat het een lopend buffet
is voor 275 mensen. Normaal is het een hapje en een drankje. Deze
keer pakken ze wat meer uit. Het zal wel lekker warm zijn met zoveel
mensen in een zaal. Helaas hebben we niet echt nette kleding bij ons.
Ik trek een witte broek aan met een fleurig bloesje en Peter heeft
nog een net wit overhemd en een licht blauwe short. Niemand weet
dat ze een buffet krijgen en we mogen niets zeggen.
Het etentje is zeer geslaagd. Eerst krijgen we stokbrood vooraf en
mogen we een voorafje kiezen maar doen we niet. Ik neem nasi goreng
en Peter steak met frietjes. Wisnu nam de nasi champur. We worden
behandeld of we koning en koningin zijn, niet normaal. De borden
zagen er mooi gedekt uit. Het eten smaakte heerlijk en het was
gezellig met Wisnu. Hij had leuke verhalen te vertellen die hij
heeft meegemaakt in het buitenland en komt in september ook naar
Nederland met zijn zoontje. We geven ook door wat de wensen van
de gasten zijn, meer parasols, basketbalnet naar het andere
zwembad verplaatsen zodat je niet steeds een bal op je schoot
krijgt enz. Hij gaat het overleggen met zijn baas en vrijdag
spreken we hem weer. Om 22.00 uur bedanken we hem voor alles
en gaan we naar onze kamer. Een zeer geslaagde avond was het,
heel gezellig.

Vrijdag, 1 februari 2013.

De afgelopen dagen hebben we wisselend weer gehad. Regenbuien overdag
en s avonds. De temperatuur blijft 30 graden. De wekker is de afgelopen
dagen vroeg afgegaan omdat Nel en Hans buiten de stad zijn voor een
paar dagen. Ik ga om 6 uur s morgens mijn bed uit om de handdoeken
neer te leggen. (lijk wel gek).Vanmorgen kreeg ik de deur van onze
suite niet open met magneetkaart. 15 keer geprobeerd tot dat Peter
gelukkig de deur open deed. Natuurlijk had ik ook kunnen aanbellen
maar snapte niet dat die kaart het opeens niet deed.
Om 7 uur zitten we aan het ontbijt, en we beseffen ons dat we
eigenlijk tussen allemaal bejaarden zitten omdat zij ook vroeg
wakker altijd zijn en vroeg gaan ontbijten. Ja ja, ik hoor het al
zeggen jullie zijn ook op leeftijd ondertussen. De zaal zit al
aardig vol om deze tijd. Kwart voor 8 naar de kamer terug, deur
gaat gewoon weer open in een keer, en nog even het nieuws lezen.
Kwart voor 10 kijk ik naar buiten en het regent. We blijven tot
11 uur op de kamer en zien dat buiten de regen vrijwel gestopt is.
De zon wil er vandaag niet echt goed door heen komen, dus we
zijn een keer het water in gegaan en daar is het bij gebleven.
Nel en Hans komen om 4 uur terug van hun 3 daagse trip en ze
zit gelijk op mijn stoel alle verhalen te vertellen. Ze hebben
een homohuwelijk meegemaakt, tussen een Nederlander en een
Chinees. Was zeer bijzonder om dat mee te maken zei ze. Alles
was op en top geregeld, zangers, strijkkwartet, operazanger,
eten en drinken, en het verblijf voor 3 dagen voor alle gasten.
De vader van een van de homo’s zei ook: hier heb ik 4 jaar
voor moeten werken.
We zijn vroeg naar de kamer gegaan omdat we denken dat het
weer gaat regenen. We willen op tijd bij Cemara zijn voordat
de bui los barst.

Ik bestel snapper met salade en Peter saté Babi. We zien dat ze met zijn alle om de grill
staan dus we vermoeden dat er iets aan de hand is.
Als ons eten komt zien we dat de saté er niet uit ziet. Het smaakte raar en leek wel
kauwgom. De snapper was prima en de salade ook. Als de borden worden afgeruimd
vraagt Wayan hoe het heeft gesmaakt. We zeggen eerlijk dat de saté en frietjes niet
lekker waren. We hebben ze de afgelopen jaren al zoveel klanten bezorgd dat we
dat best mogen zeggen. Wayan gaf het ook toe dat er iets met de grill aan de
hand was. Hij heeft alleen de drankjes en de salade gerekend, de rest hoefde we
niet te betalen. Dat hadden we nooit verwacht en daar ging het ons ook niet om.
We eten daar altijd goed en dat horen ze ook van ons.
We zijn daarna naar een winkeltje gelopen om wat orangewater te kopen en daarna terug
naar het hotel gegaan.
De komende dagen verwachten ze veel regen. Zondag gaan we met Herris lunchen bij Bobby’s.

Maandag, 28 januari 2013.

Vanmorgen was het moeilijk om uit bed te komen. We gingen
laat naar bed, maar ik kon niet in slaap komen. Ik heb maar
een paar uurtjes kunnen slapen. Toch niets te doen overdag
behalve in het zwembad liggen op de ligstoel liggen.
De handdoeken waren weer klaar gelegd door Nel. Woensdag
moeten we het zelf doen want dan gaan ze drie dagen met
vrienden die hier ook zitten op stap.
Dat wordt vroeg de wekker zetten, denk om 6 uur want om
kwart voor 7 zijn alle bedden bezet. Er staan 100 bedden
rondom het zwembad. Vanmorgen knalde Nel met haar hoofd
tegen een punt van een parasol en zag ze even vliegen.
Ik ben gauw naar het restaurant gerent om ijs te halen
zodat de bult op haar hoofd wat kan slinken.

Ze gaat even op bed liggen met een paracetamol en komt later weer terug
om te gaan zwemmen.
We zitten tot half 6 bij het zwembad te lezen en gaan
daarna naar onze kamer. Het is weer even verzinnen waar
we vanavond gaan eten. Geen regen, dus we lopen om 19.00 uur
naar Kesuma voor de fish filet.

Na het heerlijke eten lopen we op ons gemak weer terug naar het hotel.
De sterren staan weer aan de hemel dus zal het morgen weer een zonnige
dag worden. Zolang het niet regent blijven we bij het hotel en trekken
we er niet met Putu op uit. We weten ook niet waar we heen zullen gaan
want alles hebben we al gezien.
Nog even een film kijken in bed en dan op tijd gaan slapen want de
wekker gaat weer vroeg.

Zondag, 27 januari 2013.

Vandaag was het behoorlijk warm weer en hebben we geen
regen gehad. Lenie en Hans vertrekken vandaag weer naar
Nederland na 2 maanden hier te zijn geweest. Om 1 uur
komen ze nog even bij ons praten voordat ze naar hun
kamer vertrekken om de laatste koffer nog in te pakken.
Eind november komen ze weer terug voor 2 maanden.

Van Simbo, een poolassistent van 52 jaar, hebben we
gisteren een pakje bruine balletjes gekregen, die je
moet pellen en dan komt er een soort druif met grote
pit uit. Heerlijk! We hebben ze gedeeld met onze
zwembadburen, Nel en Hans waar we prima mee overweg
kunnen.
Vanavond hebben we bij Hans en Nel een borrel gedronken
op hun balkon voordat we naar Cemara zijn gegaan.
De filet snapper was weer heerlijk die we hebben
gegeten met een cappuccino toe. Het was een heel gezellige
avond die vast nog een keer wordt herhaald.

Vrijdag, 25 januari 2013.

Allereerst de felicitaties voor Annika die vandaag 18 jaar is geworden.
Vanmorgen gaat de wekker om kwart over 6. Ik ga mij eerst aankleden en
kijk dan naar buiten, het regent. Toch gaan we vroeg ontbijten. De
handdoeken zijn al op de stoelen gelegd door Nel. Zij is al druk baantjes
aan het zwemmen. Voor ons eerst ontbijten. Een gebakken eitje op toast
en een vers stukje warm brood en yoghurt toe. Na het ontbijt nog naar
de kamer en omdat het toch nog regent zijn we ons bed ingedoken tot
10 uur. We worden wakker en de zon schijnt gelukkig.
We zijn al behoorlijk bruin geworden maar we beginnen nu te vervellen.
Om half 11 liggen we in het water tot een uur of 12. Nel en Hans vragen
of we mee gaan lunchen bij Cemara om 1 uur. Gezellig, eerst even omkleden.
De dames nemen een kip/ananas salade en Peter een Cesar salade en Hans
een soto ajam soep. Het was heel gezellig. Er komen weer donkere wolken
aan als we terug lopen naar de stoelen bij het zwembad maar Peter en ik
blijven onder de parasol zitten. De rest gaat naar binnen voor een komende
bui. Het gaat inderdaad regenen maar we blijven redelijk droog onder
de parasol. Na de bui gaan we nog even het water in tot half 5 en daarna
op de kamer douchen.
We kijken naar de Australische tennis finale tussen Murray en Federer en
gaan na de tweede set avondeten bij Cemara.
Ik neem wat nieuws. Nasi Campur, heerlijke verschillende soorten vlees!
Peter neemt saté met frietjes. We hebben lekker gegeten. Op het moment
dat wij weg gaan komen Hans, Nel en Els er aan. Ze vragen of we bij ze
komen zitten maar we gaan terug naar de kamer. We willen nog het laatste
stukje van de finale tennis afkijken.
Morgenochtend weer vroeg de wekker want anders heb je geen plek bij het
zwembad onder een parasol. Daarom gaan we op tijd slapen.

Dinsdag, 22 januari 2013.

Na een lekker ontbijt gaan we naar de kamer waar we vannacht heerlijk
hebben geslapen. Om 9 uur zijn we al bij het zwembad waar OBI Nel al
handdoeken voor ons neer heeft gelegd op onze stoelen. Hans en Lenie
komen ook nog even langs om te kletsen om te vragen hoe het gisteren
is afgelopen met de kamer. Ze vragen Peter zijn hulp in om een Engelse
mail te sturen naar het hotel om alvast een kamer vast te leggen voor
eind november 2013. Peter spreekt af om het om half 1 op onze kamer
te doen zodat we dan even uit de zon zijn.
De mail is verzonden en het verzoek van Hans en Lenie is om een foto
van hun beide te maken omdat hun dochter vandaag jarig is. Natuurlijk
is het geen probleem.
We besluiten om vanavond weer bij Kesuma te gaan eten. Het is een stukje
lopen, maar als er een windje staat is het lekker. We hebben te weinig
water gedronken vandaag en dat voel ik gelijk in mijn hoofd. Voordat
we op weg gaan neem ik 2 finimal in en gaat het beter. Aan het
strand is nog een tafel vrij en bestellen we cola en een bintang en gelijk
allebei fish fillet. Er komt een man met een grote doos vuurwerk aan en
zet allemaal pijlen in de grond. We denken al waarom doet hij dat. Er komt
een jong stel met een moeder aan en die gaan zitten op een bank voor ons.
Die meneer begint met het aansteken, lekkere harde knallen met siervuurwerk.
Als bijna alle vuurwerk is afgeschoten schiet er een pijl de verkeerde kant
uit en gaat richting het bankje waar die mensen op zitten. Het meisje springt
opzij, moeder valt achterover van het bankje en de jongen heeft de vuurpijl
tegen zijn been gekregen. Hij rent opzij maar zijn onderbeen is verbrand.
Er wordt gelijk water op gedaan en ze vertrekken vrij snel. Ik denk naar
het ziekenhuis. Het begint ook te regenen en we pakken ons drinken en gaan
binnen zitten. De fish filets waren heerlijk. Gelukkig stopt het met regenen
en kunnen we naar het hotel terug lopen.
Voor 125.000 roepia zijn we klaar, dat is 11 euro.

Maandag, 21 januari 2013.

Schitterend weer hebben we de afgelopen dagen gehad. We mogen echt niet klagen.
Vandaag krijgen we een nieuwe kamer is ons door Wisnu beloofd, kamer 714.
Iedereen zou ons voor gek verklaren om zo een mooie suite op te geven, maar op
het balkon staat geen zuchtje wind omdat we ingebouwd zitten. Eerst overdag
lekker zonnen en we verblijven vooral veel in het zwembad. We zijn dan ook al
aardig bruin geworden.
Met onze OBI buren kunnen we inmiddels goed overweg en zijn we al uitgenodigd om een
glas whisky, (ikke niet hoor) te komen drinken.
Om 17.00 uur gaan we naar de kamer omdat Wisnu ons beloofd had dat hij even
een berichtje achter zou laten als we konden verhuizen naar kamer 714.
Kwart over 6 is het en we hebben nog niets gehoord. We sturen hem een sms’je. Gelijk
gaat de telefoon over, hij was ons vergeten. Duizend excuses weer maar hij zou
er gelijk aankomen. Idd binnen 5 minuten was hij er. Hij liep met ons naar kamer
714 en wat een schrik als we binnen komen. Heel klein, haha. Ik loop gelijk naar
het balkon en een heerlijk windje staat daar. Peter en Wisnu komen er ook bij
staan. Op dat moment waren we tevreden. Wisnu nodigt ons nog uit voor een
etentje in het restaurant van het hotel en we worden uitgenodigd bij hem thuis
omdat hij een nieuw huis heeft gekocht. Allemaal leuk!
Hij gaat nog even aan het werk en wij gaan weer de kamer binnen. We ruiken een
urinelucht die uit de airco komt. Ook de airco werkt niet goed, het is
bloedheet in de kamer. We pakken nog niet de koffers uit. We hebben nog een kaartje
van de suite. We zijn brutaal en Peter sms’t Wisnu die inmiddels naar huis is.
We vragen of we terug naar de suite kunnen. We voelen ons wel schuldig maar we
moeten nog 3 weken verder. Hij overlegt even en sms’t terug dat het geen probleem
is. We verhuizen alles terug naar kamer 702 en we zijn zo blij! We bedanken hem
en kopen nog een cadeau voor hem, voor alle moeite die hij voor ons heeft gedaan.
Het is inmiddels half 10 en we hebben nog niet gegeten. We bellen roomservice
voor een beefburger. Daarna zijn we zo moe dat we gelijk zijn gaan slapen.

Zondag, 20 januari 2013.

Onze aardige OBI (overwinteraars Bali Indonesië) buren hadden voor
ons al de stoelen gereserveerd vanmorgen. Gelukkig zaten we onder
de parasol want vandaag scheen de zon volop.
Na het ontbijt naar de kamer om ons om te kleden en daarna even
het zwembad in voor wat verkoeling. We hebben om 11 uur met Herris
afgesproken bij restaurant Bobby’s. De kadootjes voor Putu en Elleni
hebben we aan ze gegeven. Ze waren er blij mee. Van Herris kregen
we Balinese “lekkernij”. Groene balletjes van kokos met daarin iets
van stroop. Ik beet er een stukje van en de stroop spoot er uit.
Mijn witte broek zat onder en ook de tafel. Iedereen lachen natuurlijk.
Ook hadden ze een groen drankje wat er niet uit zag en nog erger
smaakte. We hebben het geproefd maar niet opgedronken, maar heeft Peter
eerlijk gezegd dat we het niet zo lekker vonden. Vervolgens kregen we rolletjes
deeg, leek op een kleine pannenkoek met een vulling er in. Die heb ik maar opgegeten
en de rest hebben we meegenomen en het ligt nu in de koelkast.
Na anderhalf uur namen we afscheid van ze maar we zien ze nog een keer
voordat Herris vertrekt naar Miami om weer 10 maanden op een boot te gaan
werken. Hij heeft geen vrije dagen tijdens de 10 maanden werken en een kwartiertje
lunchpauze om gauw iets te eten. Maximaal 4 uur slapen en dan weer aan de slag.

“s Middags nog even lekker gezwommen en lekker luieren. We worden al aardig
bruin. Om 5 uur gaan we naar de kamer om even te douchen en het nieuws via
internet te lezen. Nog meer sneeuw in Nederland lezen we.
Om 7 uur lopen we richting restaurant Cemara waar ze ons met open armen
weer ontvangen. Het is er behoorlijk druk dus bestellen we snel.
We nemen allebei filet snapper met een gedeelde Cesar salade. Heerlijk
is het. Er staat een lekker windje aan het strand maar wel muggen die
steken. Morgen maar van te voren even insmeren.
Op de kamer nog even lezen en de blog maken.
Voor de voetbalfans veel plezier met de wedstrijd Ajax-Feyenoord kijken
en maar hopen dat Ajax wint.

Zaterdag, 19 januari 2013.

De afgelopen dagen hebben we wisselend weer gehad. Overdag redelijk droog
en tegen de tijd dat je eigenlijk je kamer uit wil om te gaan eten begint
er een stortbui. We wachten de bui altijd even af en beslissen dan of we de
deur uit gaan of roomservice bellen. Gisteravond regende het ook zo hard dat
we een beefburger (die we gedeeld hebben) met frietjes hebben besteld.
Sinds gisteren kregen we een weegschaal op de kamer. Wij vroegen ons al af
waarom we die opeens kregen. Nu blijkt dat alle kamers met zeezicht een weegschaal
hebben gekregen. We maken er gelijk gebruik van en er zijn al een aantal kilo’s er af, bij
allebei. We ontbijten natuurlijk vroeg en niet veel en avondeten. Ik moet zeggen
vanmiddag hadden we allebei trek en heeft Peter een tunasandwich besteld. Hij was
heerlijk!!! Dat was om 2 uur en ik zit er nu nog vol van, (kwart over 6 als ik dit
schrijf).
Vanmorgen toen we de handdoeken hadden neergelegd om half 7 zijn we gelijk door naar
het ontbijt gegaan. Koffie/thee/water, gebakken ei met toast en 2 stukjes vers
afgesneden wit brood met een beetje jam. Meestal nog iets van fruit of yoghurt toe.
Daarna nog even naar de kamer om het nieuws op internet te volgen en om 9 uur half 10
gaan we richting zwembad. Vanmorgen liepen we naar ons vaste stekkie en daar zat een
mevrouw op “mijn” plek. Zij zei dat er op die stoel geen handdoek lag dus zij is daar
gaan zitten. Op de stoelen er naast lagen wel 2 handdoeken, maar een stoel staat dan niet
onder een parasol, dus in de zon. Tja, ik ga daar geen drama van maken en ben op die
andere stoel gaan zitten. Hadden we dat maar niet gedaan want die vrouw naast mij bleef kletsen.
Op zich heel gezellig, maar zij had een ongeluk in de bus gehad in Bali en daar had
ze een wond aan haar been aan over gehouden. Daar had zij het de hele tijd over. Op
zich niet erg maar dat ze daarna al haar familieleden af gaat met het vertellen aan welke
ziektes ze zijn overleden dan wordt je daar wel even gek van. Gelukkig ging ze s middags
even naar haar kamer. Ik heb mijn stoel iets verschoven en ben gaan lezen. Toen ze terug
kwam ging ze liggen slapen.
Af en toe viel er nog een regenbui maar onder de parasol bleef je redelijk droog.
De bejaardenclub (OBI) zijn ook gearriveerd maar daar zitten leuke mensen tussen met wie we
contact hebben. Zo jong zijn wij ook niet meer, dus het klikt wel. Het is een groep mensen
uit heel Nederland, die overwinteren in Bali. Er zitten een aantal behoorlijke kakmensen tussen.
Om 17.00 uur gaan we naar de kamer want er komt weer een flinke bui aanzetten.
We zitten nog redelijk vol van de tonijn sandwich dus of we straks trek hebben
weet ik niet. Denk het niet.
Anders een rustig avondje, met lezen of even tv kijken.
Slaap lekker!